نقشه فرار دسته جمعی

حادثه مهم بعدی که باید با آن مقابله می‌کردیم، شایعه‌ی نقشه فرار دسته جمعی بود. یکی از زندانبان‌ها صحبت‌‌های زندانیان را شنیده بود که درباره فراری صحبت کرده بودند که قرار بود بلافاصله پس از ساعت ملاقات عملی شود. شایعه چنین بود: ‌زندانی شماره ۸۶۱۲، که شب پیش آزادش کرده بودیم، قرار بود یک عده از دوستانش را جمع کند و بیاورد و زندانی‌ها را آزاد کنند.

فکر می‌کنید ما به این شایعه چه واکنشی نشان دادیم؟ آیا فکر می‌ک‌نید که ما شیوه انتقال شایعه را ثبت کردیم و آماده مشاهده فراری شدیم که قرار بود عملی شود؟ اگر مثل پژوهشگران روانشناسی اجتماعی عمل می کردیم، این کاری بود که باید می‌کردیم. در عوض، واکنش ما ناشی از نگرانی ما درباره امنیت زندان‌مان بود. کاری که ما کردیم این بود که در یک جلسه تعیین استراتژی با سرزندانبان، سرپرست، و یکی از افسرهای پلیس به نام کریگ هینی 1 طرح خنثی کردن نقشه فرار را بریزیم.

1 Craig Haney

پس از جلسه، ما تصمیم گرفتیم که یک خبرچین (یک فرد همدست در آزمایش) در سلولی که شماره ۸۶۱۲ قرار داشت، بگذاریم. وظیفه خبرچین ما این بود که اطلاعات مربوط به نقشه فرار را به ما بدهد. سپس من به اداره پلیس پالوآلتو برگشتم و از گروهبان خواهش کردم که زندانی‌های ما را به زندان قبلی‌شان انتقال دهد.

خواسته‌ی من رد شد زیرا اگر ما زندانی‌ها را به زندان آنها منتقل می‌کردیم، اداره پلیس دیگر تحت پوشش بیمه قرار نمی‌گرفت. از این عدم همکاری پلیس عصبانی و منزجر شده بودم (حالا دیگر من کاملا در این نقش حل شده بودم).

سپس ما نقشه دیگری کشیدیم. نقشه این بود که زندان‌مان را پس از اینکه ملاقات‌کننده‌‌ها محل را ترک کردند، تعطیل کنیم،‌ زندانبان‌های بیشتری را فرابخوانیم، زندانی‌ها را به همدیگر زنجیر کنیم، روی سرشان یک کیسه بکشیم، و آنها را به اتاق انباری در طبقه پنجم انتقال دهیم و تا پایان زمان نقشه نجات احتمالی آنها را در همانجا نگه‌ داریم. هنگامی که توطئه‌گران آمدند، خواهند دید که من تنها آنجا نشسته‌ام. من به آنها خواهم گفت که آزمایش به پایان رسیده و ما همه دوستان آنها را به خانه‌هایشان فرستاده‌ایم، و کسی باقی نمانده که آزاد شود. پس از اینکه آنها رفتند، ما زندانی‌ها را بازمی‌گردانیم و حضور نیروهای امنیتی را در زندان‌مان دوبرابر می‌کنیم. ما حتی به این فکر کردیم که شماره ۸۶۱۲ را فریب داده و به طریقی او را به درون زندان کشانده و زندانی کنیم چون که او با دروغگوئی‌ آزاد شده بود.

یک بازدید

تلافی

شایعه‌ی هجوم به زندان بی‌پایه از آب درآمد. این شایعه هیچگاه عملی نشد. وضعیت ما را مجسم کنید! ما تمام روز را صرف نقشه کشیدن درباره‌ی خنثی‌کردن نقشه فرار کرده بودیم، به اداره پلیس التماس کرده بودیم که کمک‌مان کند، زندانی‌ها را جابجا کردیم، زندان را تعطیل کردیم – ما حتی آن روز به جمع‌آوری داده و اطلاعات نپرداختیم. ما چگونه به این آشفته بازار واکنش نشان دادیم؟ با استیصال و احساس ناهماهنگی اندیشه و عمل به خاطر همه تلاش‌هایی که به خرج دادیم و بی‌فایده بود. یک کسی باید بهایش را می‌پرداخت.

آزار را به طرز چشمگیری افزایش دادند،‌ برای تحقیر بیشتر زندانی‌ها وادارشان کردند که سختی‌های بیشتری تحمل کنند، مجبورشان کردند که کارهای یدی تکراری، مثل تمیز کردن سنگ مستراح با دستهای برهنه، را انجام دهند. زندانبان‌ها زندانی‌ها را محبور کردند که حرکت شنا و حرکت‌های دیگر مثل بالا پریدن 1 را انجام دهند، و خلاصه هرچه که به ذهن زندانبان‌ها می‌رسید به زندانی‌ها دستور می‌دادند، و مدت زمان هر یک از سرشماری‌ها را به چند ساعت افزایش دادند.

1 jumping-jacks